تحقیقات ایمنی بیماری لنفوم روده کوچک نوع ipsid

بیماری لنفوم روده کوچک نوع ipsid یک نوع بیماریست که در منطقه مدیترانه و جنوب ایران مکررا" دیده شده است و با اسهال مزمن، درد شکم، حالت تهوع و لاغری همراه است . هدف این پروژه پاره ای مطالعات ایمنی روی بیماران مبتلا به لنفوم روده کوچک است . برای این منظور تحقیقات متنوعی بشرح زیر روی پانزده بیمار که از نظر بالینی و رادیولوژی و آسیب شناسی مبتلا به ipsid تشخیص داده شده بودند انجام گرفت . سرم خون این بیماران بمنظور تشخیص ایمیونوگلوبولین a غیرطبیعی با روش immunoelectrophoresis مورد آزمایش قرار گرفت و در 9 نفر از 15 بیمار ایمیونوگلوبولین غیر طبیعی تمیز داده شد. نسبت درصد لنفوسیتهای نوع t و b در خون بیماران مبتلا به ipsid با روش تشکیل روزت (rosette) تعیین گردید و مشاهده شد که درصد لنفوسیتهای b بطور قابل توجهی از نسبت این لنفوسیتها در افراد کنترل مورد آزمایش بیشتر و تعداد لنفوسیتهای نوع t کمتر از نسبت این لنفوسیتها در افراد کنترل است . نسبت درصد لنفوسیتها نوع b در خون بیماران با روش فلورسنت (immunofluorescent) که تکنیکی دقیق میباشد گردیده نسبتهای بدست آمده با این روش با نسبتهای حاصل از روش تشکیل روزت هم آهنگی داشته و آنرا تائید میکند. با روش فلورسنت انواع لنفوسیتهای نوع b که ایمیونوگلوبولین های a، m، g (igm,igg,iga) بر سطح خود دارند تعیین شد و ملاحظه گردید که نسبت لنفوسیتهائیکه دارای igm igg میباشند تقریبا" برابر این نسبت در افراد سالم کنترل و نسبت لنفوسیتهائیکه iga دارند در افراد مبتلا بمیزان قابل توجهی زیاد شده است . حتی در بعضی موارد به سه برابر این نسبت در افراد سالم رسیده است میتوان نتیجه گرفت که بیماری ipsid بعلت تغییر حالت لنفوسیتهای b مخصوصا" آن گروه که دارای ایمیونوگلوبولین a میباشند تولید میشود احتمالا" ممکن است تحریکات زیاد میکروبی و یا پارازیتی روده کوچک سبب بوجود آمدن لنفوسیتهای غیر طبیعی باشد. برای تعیین ایمنی سلولی بیماران که در ناگیرائی اثر بسزائی دارد از دو روش استفاده شد: در یک روش آلرژی دیررس بیماران نسبت به ppd با تست توبرکولین تعیین گردیده مجموعا" 12 نفر از 15 بیمار، آلرژی دیررس نسبت به ppd نشان ندادند در حالیکه 95 درصد افراد سالم در محیط ما از نظر تست توبرکولین مثبت بوده و آلرژی دیررس نشان میدهند. روش دیگر برای تعیین ایمنی سلولی اینست که افراد را نسبت به ماده ای بنام (dncb) dinitrochlorobenzen با غلظت 10 درصد حساس کرده و سپس با 1ˆ0 درصد همین ماده آزمایش پوستی میکنند. چنانچه واکنش افراد مورد آزمایش در برابر محلول 1ˆ0 درصد مثبت بود نسبت به dncb حساس شده اند، دلیل بر وجود ایمنی سلولی است و در غیر اینصورت ایمنی سلولی این افراد ضعیف است . آزمایشهای متعدد نشان داده است که 95 درصدئ افراد سالم نسبت به dncb حساس میشوند. در این تحقیق تست dncb در عده ای از بیماران صورت گرفت 7 نفر از ده بیمار آزمایش نسبت به dncb حساس نشدند مجموع مطالعات انجام شده در این پروژه ثابت میکند که بیماران ipsid از نظر ایمنی سلولی ضعیف هستند. آیا این ضعف اثر بیماری بوجود آمده یا خود این ضعف سبب بیماری است موضوعی است که میتواند وسیله تحقیقات وسیع دیگری قرار گیرد.